Veel leesplezier!!
Mason wacht! Roep ik. Ja,
wat is er lieve Bo zegt hij tegen mij. Nou waar is Olivia? Gaat het
ook goed met haar? Ja, Bo er is niks aan de hand met haar. Ga nou
maar lekker slapen want het is al laat. Oké is goed. Tot morgen!
Ik hoor dat Mason de trap af loopt
en mijn deur is op slot gedaan dus ik denk bij mezelf; ik ga de hele
deur barricaderen. Ik zette er een matras voor en ik ging al mijn
dekens ervoor leggen. Ik was nog steeds lichtjes in mijn hoofd dus
liep ik wankelend terug naar mijn bed. Ik dacht bij mezelf; ik heb
wel zin dat Mason hier is dus ga ik wel gillen. Misschien komt hij
dan. Ik begin met gillen en ik hoor iemand heel hard de trap
oprennen. Bo ben je daar roept Mason naar mij. Ja ik ben er hoor. Wat
is er Bo vraagt hij? Ik weet niet, ik weet alleen dat er een monster
onder mijn bed zit en dat monster heet Brandon’. Zeg ik simpeltjes
en ik ga tegen de deur aan zitten. Kan je niet binnenkomen giechel ik
en ik houd een kussen goed vast. Ik hoor Mason opeens roepen van;
Vuile hond Brandon kom naar buiten. Hij zet kracht tegen de deur. Ik
wil niet weten wat je bij Bo uithaalt Brandon! Maar nu Bo erg
knuffelig is en jij bent niet vies van een knuffelpartij Brandon. Je
weet donders goed dat ik dat niet wil hebben! Hoor ik Mason allemaal
roepen. Bo open de deur NU! Roept hij. Grinnikend vraag ik aan
Mason,” Als ik nu de deur open doe kom je dan met me knuffelen”?
Vraag ik liefjes aan Mason en ik trek ondertussen het dekbed verder
tegen mij aan. Hij vraagt aan mij of Mason hier is maar hij negeert
compleet mijn vraag.
Als je niet met mij gaat knuffelen
geef ik geen antwoord op jou vraag zeg ik eigenwijs en ik sla mijn
armen over elkaar heen. Opeens krijg ik tranen in mijn ogen en zeg ik
zachtjes; Mason, ik ben bang. Ik kijk donker de kamer in en ik sla
mijn armen om mij zelf heen en bijt op mijn lip.
Ik krijg als antwoord op mijn
eigenwijze antwoord wat ik hem net gaf; Bo ik ga met je knuffelen als
je de deur open doet. Ik hoor hem een paar keer kloppen op de deur. Belooft? Vraag ik zachtjes. En ik merk dat mijn onderlip begint te trillen. Geen idee waarom ik nu bijna aan het huilen ben, misschien komt het omdat het donker is of, omdat het nu pas tot me door dringt dat ik ben ontvoerd. Maar ik heb echt geen idee. Onrustig speel ik wat met mijn vingers terwijl ik wacht op antwoord van Mason.
Beloofd zegt hij rustig tegen mij. En doe je dan nu de deur open Bo? Naar een tijdje hoor ik dat Bo iets verschuift zo dat ik de deur open kan doen.
Ik laat Mason binnen. En het
eerste wat hij begint te zeggen is; Vuile zak. Waar is de kerel. En
hij doet de lamp van de kamer aan. Hij loopt naar het bed toe en
kijkt eronder. Hij zegt tegen mij; Bo er is hier niemand zegt hij
zuchtend en hij gaat om mijn bed zitten. Waarom geloofde ik dit ook
zegt hij in zich zelf. Hij glimlachte kort naar mij en pakte mijn
matras en mijn dekens op en hij legde ze weer op mijn bed neer.
Daarna tilde hij mij op en legde mij ook weer op het bed neer. Daarna
zei hij tegen mij; Bo er is helemaal niemand hier. Ik antwoorde met;
’jawel, er is hier een monster en het zei dat ik lekkere voeten heb
en hij wou met opeten en het gromt, ’zeg ik en kijk hem zielig aan.
Hij zegt tegen mij; ‘Bo er is
helemaal niemand hier in je kamer je verbeelde je het alleen maar.
Probeer nou maar wat te slapen Bo’. ‘Maar je hebt beloofd om met me te knuffelen’ zeg ik en ik kijk hem met een trillende lip aan. Waarom doet hij nu zo denk ik bij mezelf hij had het beloofd. Ik verbeeld me echt niet hoe iemand naar me gromt hoor zeg ik wat beledegent en kijk hem boos aan. Hij zegt tegen mij; ik ga naar beneden ik moet nog een paar dingen doen en hij geeft mij een lange knuffel. Voorzichtig knik ik en duw een plukje haar achter mijn oor. ‘zou ik morgen misschien mogen douchen’ vraag ik nog net voordat Mason de kamer uit is. Wat onzeker pluk ik aan me kussen ik kijk ik naar mijn armbandje dat rond mijn pols zit. Natuurlijk zegt hij, jouw badkamer is hiernaast. Als je de deur open doet zie je de badkamer. Maar ik ga weer probeer wat te slapen Bo dat is het allerbeste. Ik knikte en deed mijn ogen dicht.
Was het weer een leuk verhaal?
Liefs Kim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten