Deel 4 alweer, veel leesplezier!
Leg ze maar in de kelder neer. Ik
regel straks wel een keer een kamer voor ze, zegt de jongen met de
krulletjes. Is goed Mason! ‘Mason heet die jongen dus’ denk ik
bij mezelf. We lopen op een snel tempo naar de voordeur. Ik knik naar
Olivia en die snapt dus wat ik bedoel. Ik begin opeens te trappen en
in me rond te slaan. Ik probeer hem vol in zijn noten te raken maar
dat mislukt. In plaats van zijn noten raak ik hem vol op zijn been.
Hij begint opeens te schelden en pakt me nog steviger vast dan eerst.
Hij geeft mij klap op mijn gezicht waarvan ik bijna moet huilen.
Doorlopen en jullie en als ik jou nog een keer zoiets zie doen of als
je nog een keer zoiets probeert kom je er slechter onderuit! Zegt de
jongen met het zwarte haar. Ik denk nog bij mezelf; ‘Bo niet huilen
hij is het niet waard!’ Ik krijg de tranen in mijn ogen maar ik
laat ze niet door lopen.
Opeens zegt de jongen met het
blonde haar. Tegen ons allebei; ‘Dit wordt jullie nieuwe thuis voor
een lange tijd’ Olivia begint opeens te roepen van; ‘Laat ons
gaan joh klootzak! We hebben niks misdaan! We kennen jullie niet
eens! Wat heb je aan ons we zijn maar 2 normale meiden!
Eh! ‘Doe is rustig joh we gaan
ook niets met jullie doen!’ ‘We gaan jullie alleen een tijdje
vasthouden zodat wij geld kunnen gaan verdienen’ zegt de jongen met
het blonde haar.We zijn aangekomen bij jullie nieuwe verblijfplaats! Veel plezier ermee roepen de jongens tegelijker tijd. Wacht roep ik naar de jongens. Wat is er schatje van me vraagt?’ ‘De jongen met het blonde haar naar mij’. Ten eerste ik ben jou schatje niet en mijn vraag was, ‘wat zijn jullie namen. Het is wel handig om jullie namen te weten. Want als we hier nog voor zo`n lange tijd zitten wat jullie zeggen is dat wel handig. Je hebt gelijk mop zegt de jongen met het zwarte haar.
Mijn naam is Luke zegt de jongen
met het zwarte haar.
Mijn naam is Brandon zegt de
jongen met het blonde haar.Mogen wij nu ook jullie namen dan weten schatjes van me zegt Luke.
Ik ben Bo en zij is Olivia zeg ik snel.
Bo en Olivia dat zijn wel hele mooie namen hoor zegt Brandon
Brandon en Luke komen jullie, we moeten nog een plan verzinnen voor het geld. Maar we hebben toch al een plan! Roept Luke terug. En dat is! Roept Mason. Nou, gilt Brandon erachter aan, we hebben toch nu die dochter van die ene advocaat John Williams. Opeens word ik stil. En krijg ik allemaal nare gedachtes in mijn hoofd. Ik moet vrolijk blijven denk ik bij mezelf. Stay postive Bo. Be happy and smile. Het komt allemaal wel goed Bo rustig blijven. Zeg ik in mezelf.
Moeten jullie nog een iets hebben ofzo schatjes van me? Vraagt Luke.
Opeens schiet ik recht omhoog en
begin te gillen en met mijn benen te spartelen. Ze komen alle 2 naar
me toe gerend en geven me een trap in mijn ribben. Ik probeer nog
terug te trappen en mijn been komt terecht op Luke`s zijn been. Ik
hoor opeens; teringwijf! Waarom is ben je zo lastig! Zo maken wij het
jullie niet makkelijk. Opeens begint Olivia te roepen dat ik moet
stoppen en dat het genoeg is geweest. Ik denk bij mezelf dat het ook
beter is om te stoppen. Ik ga weer normaal zitten en trek mijn benen
bij elkaar en druk ze tegen mijn borst aan. Ik hoop dat dit snel
voorbij is.
Ik werd wakker op de grond naast
Olivia. Ik keek om me heen en vroeg me af waar ik nu was. Oja nu wist
ik het weer. Ik was ontvoerd samen met Olivia en ben op de grond in
de kelder gesmeten.alweer het einde, bedankt voor het lezen!
liefs, Kim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten