Deel 5 ! veel leesplezier.
Ik heb dus blijkbaar wat geslapen
zeg ik hardop. Ik hoor dat er beweging is op de trap. Ik maak Olivia
wakker denk ik bij mezelf. Ik kruip zachtjes naar Olivia toe en schud
haar heen en weer. Ik zeg tegen haar zachtjes; hee, Olivia word is
wakker ik hoor allemaal stemmen op de trap en volgens mij gaat de
deur van de kelder open.
De deur van de kelder werd
opengedaan en ik zag daar Mason staan. Hee, schatjes komen jullie
mee. Ik heb een iets comfortabele kamer voor jullie met een normaal
bed. Ik probeer op te staan maar het lukt niet. Ik was nog steeds
vastgebonden maar ik was ook veel te zwak om nu op te gaan staan.
Mason zag aan mij dat ik niet kon opstaan en probeerde mij een handje
te helpen. Uiteindelijk naar veel gespartel stond ik op mijn benen.
Ik werd samen met Olivia naar een kamer gebracht. Gelukkig kregen we
samen nog een kamer dacht ik. Maar toen we bij de deur voor de eerste
kamer waren zag ik dat Olivia naar een andere kamer werd gebracht.
Shit denk ik bij mezelf.Bo hier kun je je wat op sterken zegt Mason tegen mij. Ik krijg opeens een flinke steek in mijn ribben en val bijna flauw op de grond. Mijn ogen vallen dicht en blijkbaar vangt iemand mij op want anders voelde ik wel een hele harde grond. Mason tilt mij naar mijn kamer en legt mij op het bed neer. Hij geeft mij een kusje op mijn voorhoofd en zegt tegen mij Bo probeer maar wat te slapen. Ik knikte en hij liep weg. Ik dacht bij mezelf; waarom geeft hij mij een kusje hij heeft mij ontvoerd en ik heb hem zitten trappen.
Ik werd wakker nadat ik wat had
geslapen. Ik voelde opeens weer een steek bij mijn ribben en mijn
hele gezicht vertrok van de pijn. De deur ging open en ik zag opeens
Brandon staan. Blijkbaar kwam hij mij eten brengen. Hij begint te
praten en vraagt aan mij of het goed met me gaat. Ik knik langzaam
ja. Maar net tijdens dat knikken krijg ik weer een steek in mijn
ribben. De tranen springen mij in mijn ogen en Brandon ziet dat. Zal
ik wat pijnstillers voor je halen? Vraagt Brandon aan mij. Ik knik
langzaam en ga zo liggen dat ik geen pijn voel. Even later komt
Brandon binnen met de medicijnen. Hij had ook wat andere pillen bij
zich.
Hij geeft de medicijnen aan mij en
een glas water. Hij zegt tegen mij; drink die medicijnen maar op
misschien voel je je straks wel wat beter. Ik knik en giet het water
samen met de medicijnen in mijn mond. Als ik de medicijnen heb door
geslikt begin in met een beetje lichtjes te voelen in mijn mond. Ik
vraag aan Brandon wat voor medicijnen dit waren. En hij antwoord;
lekkere medicijnen. Het helpt wel hoor Bo maak je daar mee geen
zorgen om. Ik begin opeens allemaal domme dingen te zeggen en ik
begin te lachen en over schapen te praten.
Ik zie vaag voor me dat Brandon de
kamer uit loopt en 5 min later komt Mason mijn kamer binnen lopen. Ik
begin te lachen en ik zeg de domste dingen die in mijn hoofd zitten.
Mason komt gelijk bij me en vraagt; wie heeft jou drugs gegeven
Bo`tje? Ik antwoord met; braadworst en ik begin weer te giechelen.
Iets later zeg ik; het begint met de letter B. weet je al wie het is
Mason`tje? Hij zegt van ik ben zo terug hoor Bo wacht even. Kom je
dan wel weer terug vraag ik aan hem. Dan kunnen we samen even
knuffelen vraag ik lief. En ik zet mijn aller liefste gezichtje op.
Hij gaf een heel vaag antwoord en dat was misschien. Maar ik kom zo
terug Bo en hij liep de kamer uit. Hij roept door de gang heen en
zegt Brandon hoe stom kun je zijn om Bo drugs te geven. Wat heb jij
met je verstand vandaag. Ik hoor Brandon iets terug roepen van; ze
wou zelf medicijnen hoor. En het eerste wat in me op kwam was de
drugs die we hier hadden. Sukkel wat je bent. Zij krijgt straks de
koppijn die wij vroeger altijd hadden van de drugs. Dan heeft ze nog
meer pijn! Als jij nog 1 keer bij Bo komt dan doe ik je wat aan
Brandon! Grinnikend luister ik naar Mason die helemaal boos word op
Brandon. Ik trek het kussen tegen me aan en grinnik verder. Later
komt Mason terug en zegt tegen mij; Bo probeer wat te slapen je zult
het hard nodig hebben. Oké, zeg ik en ik kruip in mijn bed.
Dankjewel voor het lezen!
Liefs Kim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten